Ano Bang Gagawin

My brother has Autism Spectrum Disorder. Matagal ko na iyong alam. Matagal ko na ring tanggap pero mahirap gumalaw sa ideya na buong buhay niya kailangan ng suporta. Minsan nakakalimutan mo rin na kailangan mo ng suporta.

My brother has Autism. Kailangan mong paulit-ulit sabihin sa kanya, “hindi ka abnormal, Yam. You are special.” Kailangan mo rin itong paulit-ulit sabihin sa sarili mo lalo na sa mga pagkakataong pinapasok ka ng kaba tuwing na­ngangalabit siya ng hindi kakilala sa mall at kailangan mong humingi ng pasensya habang nagpapaliwanag na special child po ang kapatid ko habang iniintindi din ang kapatid mo. “This is just part of his behavior po. He means well.” Sinasabi mo rin ito ng paulit-ulit sa sarili mo pero alam mong minsan hindi mo maihiwalay ang kapatid mo sa ginagawa niya. Kagaya ng hindi mo maihiwalay ang sarili mo kapag may ginagawa siya at nakikita mo at nararamadam mong gumagapang ang hiya, ang lungkot, ang galit sa iyo nang paunti-unti hanggang sa maipon ang mga iyon at pumutok sa iba’t-ibang paraan: kapag nabangga mo ang mesa ng kapit bahay at hihingi’t hihingi ka ng tawad dito, o kaya kapag nakatulala ka sa bus tapos bigla ka na lang maiiyak, o kaya kapag naghihintay ka sa pila tapos gusto mo na sigawan yung teller na bilisan niya naman kanina ka pa nakapila.