TATLONG TULA

Baybay

At sa sandaling lisanin ka ng mga titik, ng mga salita, ng mga talata, ng mga pahina, hanapin sa gula-gulanit na mga damit, pira-pirasong mga katawan, bali-baling mga kalansay ang mga salitang hindi mo na marinig sa lakas ng busina ng mga sasakyan sa kalsada, sa takatak ng mga teklado ng de-kuryenteng kahon, sa kalansing ng iilang baryang natira sa pagbili ng mga libro’t babasahin sa eskuwela. Marami ka pang babasahing mga pahina ng mga kuwento ng dalagang walang blusang nakabulagta sa aspaltadong kalsada, ng lalakeng ang mga mata’y dilat na’t leeg ay nakagapos ng nagbabagang alambre, ng isang hindi na makilala sa nagkanda-basag niyang bungo. Mga pahinang hindi mo pa mababasa ‘pagkat abala ka sa pagpapakahulugan sa mga -ismong nakasulat sa pisara, sa pagtatangi sa sarili mong realidad labas sa realidad ng iba. Ang mga gula-gulanit na mga damit, pira-pirasong mga katawan, bali-baling mga kalansay ang magtatagpi-tagpi ng iyong alaala ng iyong sumpang patuloy na tatanganan ang pluma at iguguhit sa pirasong papel ang isang tuldok, hanggang sa maging isang linya, hanggang sa maging titik ng mga salita ng mga talata ng mga pahina ng mga kuwento ng iyong bayang kay tagal ring nilisan ng mga salita.